کودکانه
به نظرم بچه ها دوست داشتنی ترین موجودات روی زمینن. در بدترین حالت های روحی فقط دیدن و شنیدن معصومیت ها و شیطنت های بچه هاست که می تونه منو برای لحظه ای از اون حال و هوا خارج کنه. دوستم یه پسر ۴ سال و نیمه داره٬ داشته مبردتش پارک که پسره شاکی بر میگرده میگه:
عمراً اگر من این پارک بیام؟
مامانش با تعجب : وا؟ لوس نشو؟ چه فرقی داره؟
تاب های این پارک خرابه میوفتم کلّه مغزی میشما!
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد