ذوق ایرانی و باقالی!

خداییش ایرانیا آدم های باذوقی هستند. یه جورایی شعر و موسیقی رو میشه توی همه ابعاد زندگیشون دید (یه روزی در این مورد بیشتر می نویسم).دیروز صبح که خونه بودم بورس این فروشنده ها و خریدارای دوره گرد بود! با انواع و اقسام الحان٬ خدماتشون را معرفی می کردند. حالا بگذریم که بعضیاشون با صداهای نخراشیده هنر نمایی می کردند اما چندتاییشون هم  آدمای خوش ذوقی بودن و با اشعار بانمک و صدایی کوک (به قول فرنگیا: ژوست) انسان را به تامل وا می داشتند!! از جمله جناب باقالی فروشی که در دستگاه چهارگاه این اشعار را اجرا می کردند:

باقالی واسه باقالی پلو      حاج خانم با زنبیلت بدو!

باقالی٬ باقالی کاشونه       واسه این دلِ پریشونه!

حیف که به امر مهم جاروکشی با جناب جاروبرقی مشغول بودم وگرنه میرفتم پایین هم یه کم تشویقش می کردم و هم چند پیشنهاد در مورد اشعارش بهش می دادم! انصافا خوب می خوند!

*****************

حتما براتون پیش اومده یه کاری بکنید بعد هم دور از جون مثل سگ پشیمون بشید؟! بنده هم یکی از همین کارای احمقانه کردم! باور کنید خیلی هم کار بدی نبود اما مگه حالا این جناب غرور٬ ساکت میشه؟ چپ میره راست میره میزنه توی سر ما که « خاک بر سر خرت»! هر چی می خوام از نقطه نظر احساسی٬ عقلانی٬ عرفانی٬ انسان شناسی٬ ماتریالیسم٬ اگریستانسیالیسم٬ نچرالیسم٬ کوفتیسم٬ دَردیسم٬ خَریسم....... (هر چی ایسم که فکرش را بکنید!!) براش توضیح بدم با یه پوزخندی نگام میکنه میگه:«هه هه٬ خودتی!» خلاصه با هم مشکل داریم بدجور!                

   آره آقا جون اصلا من خرم به تو چه؟! والله٬ با این نوناشون!!