مبارزه با اراذل!

اول از همه روز پدر را به همه پدران بالفعل و بالقوه تبریک می گویم!

و اما بعد: 

در راستای مبارزه با اراذل و اوباش، قسمت گزینش سازمان ما با یک حرکت انقلابی دو نفر از همکاران ما را شناسایی و مورد بازجویی قرار داد و به کوری چشم دشمنان به هر دو هم مثل آدم، تفهیم اتهام شد. یکی از آنها به اتهام بلند خندیدن و دیگری به دلیل نامناسب بودن روش نشستن و برخاستن به نیروهای مخلص گزینش پاسخ داد.

فکرش را بکنید متهم اول که خانمی در ظاهر محجوب است چادرسرش می کند و آرایش هم نمی کند ولی صدای خنده اش را نامحرم می شنود (شرمش باد واقعا!). دومی هم زیارت عاشورای هرهفته اش ترک نمی شود تازه دختریکه پررو گاهی در هنگام کار به موسیقی های مستهجن مجازهم گوش می دهد (گمان کرده نیروهای مخلص خر هستند!). ولی از آنجا که این نیروهای جان برکف انسان هایی وارسته هستند پس از معرفی چند کتاب هدایتگر ، امر به معروف آن هم از نوع محبت آمیز، ضمن آرزوی هدایت الهی این اراذل را رها کردند و البته این اوباش شناخته شده که به شدت تحت تاثیر رفتار پیامبرگونه خواهران قرار گرفته بودند با چشمانی پر از اشک ندامت درحالیکه از شدت تحول تکان تکان می خوردند با نوشتن توبه نامه ای از رفتارخود ابراز پشیمانی کردند که جهت یادگاری از دوران غفلت، در پرونده ایشان نگهداری خواهد شد.

"ای مفسدان براستی گمان کرده اید مملکت اینقدر هر کی هرکی است که شما برای خودتان بخندید و برای خودتان یک جورایی نشست و برخاست کنید؟!"

البته من هر چه فکر کردم که چطور نشست و برخاست آدم پشت میز اداره نامناسب می شود عقلم به جایی نرسید! گمان کنم که فرد مذبور هنگام نشستن و برخاستن، حرکات مشکوکی به نواحی کمر می داده و یا اینکه مانتوی گشاد خود را مخصوصا به کنار می زده و شلوارش را به نامحرمان نشان می داده! چه بسا شلوارش سوراخ هم بوده است! (العفو)

باشد تا درس عبرتی باشد برای تمامی گمراهان (آمین)